De aanrader van 2019: wat doet je website nog zonder blog? Wat doe jij nog zonder blog?

Natuurlijk, je houdt vrije tijd over. Tijd voor een drankje terwijl je niets doet. Wat mis je? Niets, of het moet zijn dat je het leuk vindt om je bezigheden te delen met je wereld, anekdotes die de moeite van het vertellen waard zijn en vooral ingaan op het leven in Portugal en informatie geven over een ander stuk van Europa. Wat maakt Portugal zo’n leuk, soms raar of in ieder geval ander land dan Nederland en België. Hoe mooi is het om een tip van de sluier op te lichten van een land waar het zo verdomd prettig is om op vakantie te gaan, waar we nog steeds nieuwe dingen ontdekken, meemaken, beleven. En hoe leuk is het als je door je schrijfsels mensen enthousiast maakt en reacties krijgt over hun ervaringen. Bijkomend voordeel: het houdt het je scherp, creatief en maakt zelfs slimmer… hoewel dat laatste natuurlijk niet echt meer hoeft 😊.

Het is warm. De hitte van de middag eist verkoeling. We bestellen Limonada op het terras voor de Philharmonia. Midden in Ferreira do Alentejo. Een leuk dorp… sorry stad. Het bestaat al lang. De festiviteiten waren 2 jaar geleden. Koning Dinis had 500 jaar daarvoor stadsrechten uitgedeeld. Het stadje kennen we daar al 3% jaren van. In december 2004 waren we hier voor het eerst. We hadden prachtig weer die week. Kijkend of we in Portugal wilden wonen en waar dan. De streek Alentejo sprak ons aan. Weidse vlakten, beboste heuvels met kurkeiken en aanverwant spul. Dat dit landschapstype “montada” werd genoemd hoorden we pas jaren later. Dat Ferreira do Alentejo het niet ging worden wisten we direct: het was koud, moesten aan de Alentejaanse melancholie wennen. Er was betaald parkeren in de straat waar Margriet een klein kledingwinkeltje zag. Iets wat we nog in geen enkel dorp op onze ontdekkingstocht waren tegengekomen: betaald parkeren.

We wisten toen niet dat we er twee jaar later een stuk grond zouden kopen. Vol met kamille en hoog groen. De verrassing van de eeuw want het bod dat we deden was voor een stuk grond dat overwoekerd was met distel en dorre bomen. Stijve eucalyptussen stond als droge wachters de aanjagende noorderwind op te vangen. Kleine tornado’s joegen door het stof en de bloedhitte steeg zinderend boven de heuvels. Verhoutte olijfbomen stonden gekreukeld en knokig verspreid over de 5 hectare betonklei, die trok aan, stootte af, als een weerbarstig magneet, wel… niet… wel… niet… Het terrein had iets, of niets, of toch. We kregen er de vinger niet achter, liet ons niet los. Terug in het dorp sloeg de warmte nog harder binnen. De zon doorstoofde de Portugese calçadas. Het vage terras, voor het clubhuis van de fanfare op het plein, was er nog niet. Je kon er wel iets drinken, binnen in de koelte van dikke muren en hoge plafonds. Glorie uit vervlogen tijden, foto’s van dik besnorde en buikige ereleden. Het werd een Portugees drankje, dorstlessend, eenvoudig en verfrissend simpel, iets met citroen, ijswater, een muntblaadje: Limonada.

Met de frisheid van de citroenen kwam het inzicht. Het terrein had potentie. Het was niets, droge dorheid misschien. De streek had water…in de grond. Er was iets van te maken. En bereikbaar met een asfaltweg, precies tussen vliegvelden: Lissabon en Faro. Inzicht werd enthousiasme, een bod, een koop.

Wat we toen niet wisten: hoe een web blog was. Bloggen bestond niet in onze wereld. De grondaankoop was een droom, werd enthousiasme, de schouders eronder, een gastenstek, een woonplek, een vakantieverblijf, een vakantiebedrijf en bovenal een plaats om de liefde voor Portugal te delen met anderen. Er kwam een website, daarna een vernieuwde website met een podium en uitlaatklep om verhalen te vertellen en toekomstige gasten hun dorst naar informatie en kennis over Portugal en o-vale-da-mudança te lessen met verfrissende, simpele en soms kruidige informatie. Onze blog was geboren: Limonada.

Onze blog Limonada is sinds augustus 2016 te lezen via onze website en omdat we het leuk vinden om over Portugal te schrijven doen we dat sinds februari 2019 ook elke 4e donderdag van de maand op saudadesdeportugal onder de naam Kronkelpad.